ZATERDAG 1 APRIL 2023

*

905 - HET APENLAN D NA   MEI 2024

*

I N H O U D

De fronten worden bemand en de eerste kanongschotrn worden reeds gelost. Zo geluidloos mogelijk, en cer boven de hoofden, met de vokksaandacht van de man in de straat maximaal gericht op hoe de doordeweekse landbouw best ge- verstikstoft kan worden, begeleid door de dodelijke stralingen van de nieuwe milieuvriendelijke hoogspanningslijnen die de Nordzeestroom naar het Franstalig lndsgedeelte versassen.

Maar het is alsof de duivel ermee gemoeid is want bij de laaste PEILINGEN blijken alle partijen die aan de macht zijn haast kopje onder te gaan, terwijl de enige partij van RECHT DOOR ZEE, het Vlaams Belang, steeds verder naar boven schuift.

Deze tekenen des tijds echter worden in de ganse medeplichtige media verzwegen, ha zelfs 180° omgedraaid want hun geldklopprij staat op het spel. Want die ouderwtse met moeite overlevendeMedia pverleven alleen dank zij de Staatssteun waarmee ze worden omgekocht.

 

1. 
   

Anders gezegd: daar wordt alles aan gedaan om dit Apenland

te doen overleven, om het even hoeveel miserie dat meebrengt voor de zwetendeen zwijgende Vlamingen. Dezen zijn het toch gewoon ùet hun roeping om het Land recht te houden, zodat de Francofonie in het desastreuze EU-verhaal verder de hoogste noten kan spelen.

Maar terzake. Om het even walk arrangemt er nu al bekokstoofd wordt voor de splitsing, feit is dat geen enkel acoorrd met de Francofonie, van wie de bedriegerij in de genen ingebakken zit, kan als tegenpartij ooit voor een centiem betrouwd worden. De scenaeio’s om het laken naar zich tot te trekken liggen reeds klaar in de schuiven bij elk Ministerie. Want…. met het GELD van de transfers koopt men de BOTER.

Communautair

*

België met vier, het debat schuilt in de details

*

De analyse van het Belgische probleem wordt eigenlijk breed gedeeld. Van B-plus tot de VVB, iedereen erkent dat het vastloopt. Dat deze Belgische politieke structuur niet werkt, met versnipperde bevoegdheden waar iedereen bevoegd maar niemand verantwoordelijk is, met stilstand tot gevolg. Een ernstig debat is een goed begin van een oplossing.

België met vier

De oplossingen die voor handen zijn vind je tussen de uitersten unitariseren en splitsen. Maar een oplossing die vaker en vaker opduikt, vooral maar niet alleen in Franstalig België, is ‘België met vier’. Philippe Destatte van het Institut Destrée, een denktank in Namen schreef er een boek over Het spook van het confederalisme; België met vier (Uitgegeven bij Doorbraak).

Vlamingen en Franstaligen zijn in een soort tweedelig federalisme gedoemd om het tegen elkaar op te nemen, analyseert Destatte. Dat wil hij opheffen door in België vier evenwaardige deelstaten te voorzien. Die vier deelstaten zijn de huidige vier taalgebieden, het Nederlandstalige Vlaanderen, het Franstalige Wallonië , het Duitstalige Oost-België en het tweetalige Brussels Hoofdstedelijke Gewest. De grenzen van elk grondgebied liggen vast, van die discussie zijn we dan af.

Vlaanderen is Vlaams

Elke deelstaat heeft dezelfde bevoegdheden, ook constitutieve autonomie om de eigen werkzaamheden te regelen, en voert die uitsluitend op het eigen grondgebied uit. Geen discussie meer dus over territoriale en personele bevoegdheden of rechten. Een Franstalige die in Vlaanderen woont, valt onder de Vlaamse regels.

 

De bevoegdheden van de federale regering worden opgesomd, de andere, ‘residuaire’ bevoegdheden behoren toe aan de deelstaten. Dat zou het versnipperen van bevoegdheden moeten oplossen. Destatte geeft zijn lijst van de federale bevoegdheden. Daar zitten de monarchie bij, en evidenties zoals Defensie en Buitenlandse Betrekkingen, maar evengoed ‘De Noordzee’.

Duivelse details

Door zijn model tot in het detail uit te werken, neemt Destatte een risico. Hij stelt zich bloot aan kritiek. Je kan rond het principe van België met vier wel wat politici en partijen verenigen. Tot het aankomt op de praktische uitwerking. Wat te denken van het unitair houden van de sociale zekerheid en – ik zeg maar – asiel en migratie, of het arbeidsrecht, met name de normen betreffende de relaties tussen werkgever en werknemer en de syndicale vrijheden. Punten waarop in verschillende delen van dat België met vier helemaal anders gedacht wordt.

Ook Destatte zijn model van financiering zal voor discussie zorgen. Hij houdt vast aan een financiering vanuit de federale overheid, met uitzondering van de fiscale autonomie die al verworven is. Een standpunt dat eerder in Wallonië dan in Vlaanderen zal gesteund worden. Vlaanderen ziet meer heil in meer fiscale autonomie. De fiscaliteit moet de bevoegdheden volgen, zodat de gevolgen van het eigen beleid voelbaar zijn.

Vaste moeder aller verkiezingen

 

De bevoegdheden, verantwoordelijkheden en relaties tussen de federale staat en de deelstaten moeten bij wet geregeld worden. Destatte houdt hierbij vast aan de bijzondere meerderheid in het federaal parlement met nog extra goedkeuring in de deelstaatparlementen. Nog een vaststelling: ook de alarmbelprocedure blijft bestaan. Als twee derde van de verkozenen van een deelstaat vindt dat een wet ‘ernstige schade toebrengt aan hun deelstaat’ luidt de alarmbel. Dat wil concreet zeggen dat 2 van de 3 verkozenen uit Ost-Belgien een wet kunnen vertragen of tegenhouden. Een zeer confederale logica, dat wel, maar de grendels verdwijnen dus niet. De vraag is of diezelfde drie als aparte entiteit worden gezien in de bijzondere meerderheid…

Het federale parlement wordt rechtstreeks verkozen met vier kieskringen, de vier deelstaten. Ook voorziet dit plan elke keer een ‘moeder aller verkiezingen’. De verkiezingen voor de deelstaten en het federaal parlement vallen samen met de Europese verkiezingen, om de vijf jaar. Dat wil ook zeggen dat geen enkele regering kan vallen, enkel met een constructieve motie van wantrouwen.

Het spook

 

Maar het boek van Destatte is meer dan zijn model. Hij neemt de lezer ook mee langs de geschiedenis van het confederalisme-idee in België. Het spook van het confederalisme is al bijna even oud als het land zelf. Het is in de loop der tijden door iedereen wel geopperd. Met onregelmatige tussenpozen steekt het spook de kop op. Als oplossing geroemd door de ene en verketterd door wie het enkele jaren voordien zelf als oplossing zag. Aan deze en gene zijde van de taalgrens overigens. Je kan gerust stellen dat de N-VA een oud Waals idee heeft afgestoft.

België met vier is een interessante denkpiste. Al zit de duivel in de details. Die details doen er toe, niet het principe, maar de details bepalen of en hoe zo een model een oplossing kan zijn. Het debat erover helpt om de problemen helder te stellen en te zoeken naar een oplossing. Daarom ook geven we dit boek bij Doorbraak uit. België met vier verdient een eerlijk debat. We kunnen besluiten met Rik Van Cauwelaert in zijn inleiding op het boek van Destatte: ‘Wie Philippe Destatte leest, beschikt eindelijk over een betrouwbare politieke gids voor wat er in Wallonië wordt gedacht’.

 

Het spook van het confederalisme; België met vier is te koop in de webwinkel van Doorbraak.

Pieter Bauwens

 

 

 

 

LICHT IRONNISCH BESLUIT ZONDER OVERHEIDES- INMENGING OF APEN POKKEN

   Breaking News

‘tScheldt richt politieke partij op

1 april 2023 De Redactie

Het satirische blad ‘tScheldt heeft de pers laten weten over te gaan naar een nieuwe fase in haar 27-jarige bestaan.

‘tScheldt wordt de eerste satirische politieke partij in België.

De initiatief-nemers achter ‘tScheldt hebben een programma op tafel gelegd dat kan tellen.

Geïnterviewd door Bart Schols van de VRT gaf ‘tScheldt de volgende antwoorden:

Schols: “Wat is jullie programma?”

 

Faustus (drijvende kracht achter de kopie-kamer van ‘tScheldt): “Wij hebben geen programma.”

 

Bart Schols: “Excuseer?”

Faustus: “Ja, mijnheer Schols, in die zin verschillen wij niet van een klassieke partij uiteraard. Ook zij hebben geen programma. Klassieke politieke partijen maken programma’s op maat van de waan van de dag. Wij menen dat wij dat ook kunnen. Nee, wij menen dat wij dat zelfs beter kunnen.”

Schols: “Waarom willen jullie een politieke partij zijn?”

 

Faustus: “Goh, mijnheer Schols, waarom willen al die klassieke politici in de politiek? Voor het geld natuurlijk. Een job in de politiek is een win-for-life. Wij hebben bij ‘tScheldt al 27-jaar een nagenoeg lege kas en wij zijn afhankelijk van giften. In plaats van de mensen voortdurend lastig te vallen met abonnee-acties kunnen we evengoed zoals een politieke partij het geld rechtstreeks uit de zakken van de mensen halen zonder dat ze er iets kunnen tegen doen.”

Schols: “Waarom moeten mensen dan voor jullie stemmen?”

 

Faustus: “Niemand moet voor ons stemmen hé mijnheer Schols.”

 

Schols: “Maar jullie willen toch zetels winnen?”

 

Faustus: “Mijnheer Schols, wij zijn allemaal blanke veertigers, vijftigers en zestigers, wij hebben al genoeg ‘gewonnen’ en ‘verloren’ in het leven. Het gaat hier niet om ‘winnen’. Wij vragen gewoon aan de mensen om ons in het parlement te stemmen. Stem ons in de macht! Zodat we van binnenuit kunnen werken aan onze satire, in plaats van van buitenuit. Het is zo vermoeiend om al die politieke schandalen van van buiten de politiek te ontdekken en te rapporteren. Het zou zo makkelijk zijn Sihame El Kaouakibi te ontmaskeren door rond te hangen aan het koffie-apparaat in de kamer. Want die politiekers wisten al lang dat El Kaouakibi de boel belazerde natuurlijk. Alleen duurde het een tijdje vooraleer ‘tScheldt de bewijzen vond.”

 

Schols: “Maar wat gaan jullie met jullie stemmen doen?”

 

Faustus: “Wat iedere partij doet natuurlijk, verkopen aan de hoogst biedende. En er dan een sappig artikel over schrijven.”

 

Schols: “Maar wat als jullie de kiesdrempel niet halen, dan zijn jullie stemmen verloren?”

 

Faustus: “Ja dat klopt. Wij hebben al telefoon gehad van Bart De Wever. Die heeft ons in niet mis te verstane bewoordingen gezegd dat wij de N-VA gaan pijn doen met dit, wat hij -onnozele initiatief-, noemt. Wij hebben beleefd tegen mijnheer De Wever gezegd dat wij geen enkele interesse hebben om de N-VA pijn te doen, tenzij ze Erik Van der Paal blijven gebruiken als leverancier van fake news en verdovende substanties in het Antwerpse.”

 

Schols: “Bij het Vlaams Belang staan ze ook niet te juichen met jullie initiatief..”

 

Faustus: “Dat klopt. Maar dat is niet nieuw. Niemand heeft ooit staan juichen voor ‘tScheldt. Zoals gezegd, wij gaan onze lezers betrekken bij ons initiatief en de augiasstal van de Vlaamse politiek met satire openbreken. U moet ons beschouwen als de linker- en rechterwijsvinger die de puist van de hedendaagse politiek uitduwen tegen onze bladspiegel. We kunnen verzekeren dat met enkele ‘tScheldt parlementsleden er veel meer gaat gelachen worden in het parlement. Bij onze lezers toch. Allicht zullen collega-politici iets meer groen lachen.

 

Schols: “Maar hebben jullie dan echt geen programma?”

 

Faustus: “Al onze toekomstige parlementsleden stemmen volgens eigen inzicht en initiatief. Hét doel is om zo snel mogelijk een villa in Toscane te kunnen bekomen. Liefst gecombineerd met een wijngaard. Zodat we onze lezers een permanente aanwezigheid in het stikstofloos Italië kunnen aanbieden.

 

Schols: “Veel succes!”

 

Faustus: “Ah ja… mijnheer Schols, wij streven ook naar controle-zitjes binnen de VRT. Van zodra we daar zitten raden wij U toch aan te solliciteren bij een andere zender…”

Schols (verbouwereerd): “Maar dat is machtsmisbruik…”

 

Faustus: “U zegt het juist mijnheer Schols. U zegt het juist!”

Schols (bleek): …

 

Faustus: “Kandidaten voor de satirische partij ‘tScheldt mogen zich met CV aanmelden op: redactie@tscheldt.be”

**

Digithalys