Vandaag
wordt het ’n hele boterham, want samen met de Deelstaat Verkiezingen in
Oost Duitsland viel, in mijn waarlijk onuitputtelijke
luisterbibliotheek het doek over ’n afschuwelijk mooi oorlogsverhaal
over de twee wereldoorlogen in één,, gezien vanuit een onwezenlijk
perspectief: the American very big business.
Zoals gezegd: diep ademhalen en proberen te overleven….
**
Jacques R. Pauwels
Big Business met nazi-Duitsland
Uitgeverij: EPO
Aantal pagina's: 240
ISBN: 789064451294
Internet: Jacques Pauwels net
Jacques Pauwels
Jacques R. Pauwels (1946) is een Belgisch-Canadees historicus, politicoloog en publicist.
Biografie
Pauwels
werd geboren in België, waar hij geschiedenis studeerde tussen 1965 en
1969 aan de universiteit van Gent. Na het behalen van zijn diploma
emigreerde hij naar Canada. In 1976 promoveerde hij aan de York
University op het onderwerp van vrouwelijke universiteitsstudenten in
nazi-Duitsland. Hij vervolledigde zijn opleiding met een bijkomende
master en doctoraatstitel in de politieke wetenschappen, behaald aan de
University of Toronto.
Pauwels
is de auteur van tientallen boeken en artikelen in zowel het Engels als
het Nederlands. Veel van zijn werk werd bovendien vertaald in andere
talen, vooral het Frans, Duits, Italiaans en Spaans.
De middenvinger van Oost-Duitsland
**
*
Verkiezingslokaal in Brandenburg
**
(affiche in het Duits en Nedersorbisch)
*
foto: ©Reporters / DPA
*
De opmars van de AfD tot nieuwe volkspartij in de voormalige DDR
VERSLAG - 2 SEPTEMBER 2019 Sam Schatteman.
**
*
*
Afgelopen
zondag vonden regionale verkiezingen plaats voor de parlementen van de
deelstaten Brandenburg en Saksen. De twee deelstaten samen verzamelen
een bevolking van ongeveer 6,5 miljoen Duitsers. Nog geen tien procent
van de totale Duitse bevolking dus. Toch geven de verkiezingsuitslagen
een goede indicator over de politieke temperatuur in Oost-Duitsland.
Als
verkiezingsthem’s scoorden punten als koopkracht, de verschraling van
openbare voorzieningen op het platteland alsook het hangijzer migratie.
Opnieuw kregen de klassieke volkspartijen CDU en SPD klappen. De AfD won
aanzienlijk. In Brandenburg behaalde ze 23 % (+11 %) en in Saksen 27 %
(+ 18 %) en kwam daarmee in beide bondslanden op de tweede plaats. Alle
oude partijen die in de parlementen binnenraakten, sloten een coalitie
met de AfD bij voorbaat uit, zodat er geen regeringsdeelname zal
inzitten.
Brandenburg, de kleine DDR
De
deelstaat Brandenburg is gemeten in oppervlakte bijna even groot als
België, maar telt amper 2,5 miljoen inwoners. Met Berlijn als eiland
midden op haar territorium omringt ze de belangrijkste Duitse stad. Ze
trekt steeds meer Berlijners aan die rustiger en ruimer willen leven. Op
het iets verdere platteland woont de echte Brandenburger.
Oude netwerken spelen er op de achtergrond nog een grote rol.
Sinds
1990 is de regio onafgebroken door de SPD geregeerd. De afgelopen tien
jaar liep er een rood-rode coalitie: SPD samen met de post-communisten
van Die Linke. Ook al voor de totstandkoming van die
sociaaldemocratisch-socialistische coalitie werd Brandenburg de kleine
DDR genoemd. Oude netwerken spelen er op de achtergrond nog een grote
rol. De SPD wist ondanks een verlies van 6% (in 2014 32%, nu 26%) haar
eerste plaats te behouden. Haar rode coalitiepartner verloor zelfs 8%
(nu 10%, voorheen 18%) waardoor het voor die coalitie einde verhaal is.
De
4% winnende groenen stijgen tot 10% en mogen nu uitzoeken of ze de oude
coalitie toch nog gaan depanneren, dan wel Die Linke eraf rijden en er
in de plaats daarvan de eveneens verliezende CDU bijnemen. Een andere
optie is mogelijks ook nog een samengaan van SPD en CDU met de Freie
Wähler, de coalitiepartner van de CSU in Beieren[p1] .
De opstandige vrijstaat Sachsen
Saksen
speelt van oudsher een aparte rol in de reeks Oostduitse deelstaten. Al
in de einddagen van de DDR kwam het eerste en grootste verzet tegen het
oude bewind uit deze hoek. Legendarisch zijn de gigantische betogingen
in Leipzig, die de machthebbers in Berlijn de daver op de rug bezorgden.
Maar ook daarna moest politiek Berlijn steeds beslagen ten ijs komen in
de omgang met Sachsen. In 2014 sloeg het vuur in de pan en kwam
**
Pegida
tot ontbolstering, de demonstraties tegen de islamisering van het avondland.
In
tegenstelling tot Brandenburg maakt in Sachsen sinds 1990 de CDU
onafgebroken de dienst uit. De tijden van de absolute CDU-meerderheden
zijn ook hier al lang voorbij en bij de laatste regering schoof de SPD,
die in 2014 al tot 12 % was verschrompeld, mee aan. In 2017 waren er
weliswaar geen regionale verkiezingen, maar toen bij de federale
verkiezingen de CDU kleiner werd dan de AfD en grootste partij werd,
trad CDU-ministerpresident Tillich terug. De CDU stuurde als nieuwe
minister-president Michael Kretschmer in het veld om het terrein te
herroveren.
Geen
jaar later moest moest die bij grote rellen in Chemnitz bemoederen. Een
Syriër had er een Chemnitzer met een mes vermoord, waarna er onlusten
in de stad ontstonden. Het voorval kreeg nationale en internationale
ruchtbaarheid. De meanstreammedia lieten uitschijnen dat vooral rechtse
krachten uit waren op recuperatie. Er gingen video’s viraal die
suggereerden dat zware Duitse jongens uit wraak klopjachten
organiseerden op alles wat naar buitenlanders rook.
Daarmee ontstond een kanjer van een politieke rel.
De
baas van de federale Duitse binnenlandse geheime dienst Hans-Georg
Maaßen liet echter openbaar optekenen te twijfelen aan de authenticiteit
van die beelden. Daarmee ontstond een kanjer van een politieke rel.
Maaßen werd voor zijn uitlating naderhand bedankt met ontzetting uit
zijn amt. Kretschmer kon niettemin op 1 september van zijn CDU opnieuw
de grootste partij maken ondanks een stevig verlies van 39 % naar 32 %.
Coalitiepartner SPD, bij de vorige keer toch al zwaar gehavend met 12 %,
hield daarvan schamele 7 % over. Ook in Saksen moet daarom nu een derde
partij aanschuiven om een meerderheid in het parlement voor elkaar te
krijgen. Wellicht krijgen daartoe de groenen evenzeer de sleutel in
handen.
Regionale politieke aardbeving, nationale uitlopers
De
klassieke partijen deden het in deze verkiezingen minder slecht dan de
peilingen uit de afgelopen maanden. Toch kregen ze rake klappen. De
groenen wonnen minder fors dan verwacht, maar bevinden zich in een
positie dat ze wel eisen kunnen stellen aan de verliezende partijen die
hun macht willen verderzetten.
Op federaal vlak heeft dit beperkte gevolgen.
De
zittende coalitie van CDU en SPD kan op zich gewoon verder. Ze heeft
nog tot 2021 een comfortabele meerderheid in de Bondsdag. Maar de
Bondsraad in Berlijn, een soort eerste kamer waarin de regionale
regeringsmeerderheden zijn afgespiegeld, verandert daarmee van
samenstelling. Indien de groenen zowel in Brandenburg en Saksen
ministers leveren, zal dat zijn weerslag vinden in het stemgedrag van
die regio’s over federale wetgeving in de Bondsraad. Politieke
compromissen komen daarmee moeizamer tot stand.
De
FDP profiteert nergens van, want ze blijft in beide bondslanden onder
de kiesdrempel. Toen ze in 2017 de deuren dichtsloeg en niet aan een
christendemocratisch-groen-liberaal experiment wou deelnemen dacht ze
voortaan vanuit de oppositie munt te kunnen slaan. Die vlieger ging niet
op. Angela Merkel zal zonder grote averij de rit tot 2021 kunnen uitzitten.
Hoe de kaarten dan geschud zullen worden onder haar opvolgster
Kramp-Karrenbauer, valt nog af te wachten. Vooreerst is het in Duitsland
dus nog een poos business as usual. Geen vuiltje aan de lucht?
Angela Merkel zal zonder grote averij de rit tot 2021 kunnen uitzitten
*
U leest het goed: ze zal het meer rechtstaand moeten meemaken, want ondertussen omver gevallen en afgevoerd. Zo hooo ik.
Tot
zover mijn commentaar op dit artikel. Alleen nog even aandacht trekken
op het einde van de DDR die we allemaal kennen, om te zeggen, dat die
luyden daar in Oost Duitsland er als de kippen bij zijn, om altijd en
overal de nieuwe ‘Wende’ in te luiden.
En zo kom ik tot dat boek van de Heer Pauwels voornoemd, over the American Way of Life als het oorlog wordt.
‘Als het oorlog wordt…
‘Als men mensen slacht lijk dieren en het mensenbloed bij beken stroomt’.
Dat
zijn de eerste versregels van ‘t Zijn Droeve Tijden’ volgens Google van
een zekere Gentil Antheunis, die ik mij herinner van de Lagere
Jongensschool tijdens de oorlogsjaren ’40-‘45. Als slimste van de klas
(1/5) heb ik dat gedicht nog moeten (mogen) voordragen ter gelegenheid
van een of andere Vaderlandsche Plechtigheid tijdens
de besetting..
Memories are made of this….
Maar
toch viel ik boja om als ik las dat in Duitsland tijdens het Hitler
regime (1933-1945), SINGER GMBH in Deutschland onder impuls van het
moederhuis in de USA, in Duitsland geen naaimachines, maar àl de
mitraeuses die de Wehrmacht onoverwinnelijk maakten, in elkaar draaide…
**
*
Na
de oorlog schakelde de Songer directie gewoon terug over naar
naaimachines, zonder dat de Nazi-bosses en zelfs de aandeelhouders in de
USA ook maar één strobreed in de weg werd gelegd.
Het was buzenes as joezoeal.
Vooral
als je daarbij verneemt, dat dezelfde wapenproductie onder dezelfde
licentie ook floreerde zowel in Engeland als in Rusland. Anders gezegd:
op al de fronten legde men elkaar neer met wapens van hetzelfde merk.
Alles ttot meerdere eer en glorie van de Amerikaanse aandeelhouders…
De vraag of SINGER voor L NDVERRAAD hiermee de doodstraf had verdiend, laat ik over aan de lezer.
*
Nog
een ander geval is COCA COLA? DE TYPISCHE DRANK voor The American Way
of Life. Onder de oorlog zowel gefabriceerd en afgezet in de USA,
Engeland én Duitsland. Stel U bvb een reclamefilmpje voor. ’n
Lijf-aan-lijf gevecht in close up tussen een SSër en ’n Tommy, die elk
voordien even hun cola-flesje moeten terzijde zetten…
*
Kijk,
beste lezer, lieve lezeres, dat soort waarheden en zelfs nog duizend
maal sterkere, vullen dat boek 240 bladzijden lang. Misschien ’n idee om
onder de Kerstboom te vinden te leggen?
**
*
DInsdag 3 September2019
Geen opmerkingen:
Een reactie posten