Donderdag 31 Augustus 2017
4278 - DE KOMENDE SPOORSTAKING ANDERS MAAR EVEN
NEFASTBEKEKEN
*
INHOUD: VAKBONEN: volgens de initiërende hoofdredacteur van De Pravda
Morgen moeten de vakbonden gewon uit een ander vaatje tappen en daarbij van
direct beginnen graaien in de Staatskas.
Met de tjoeke-tjoekes treintjes en met De Lijn gratis die dagen het land doorreizeno.
Op kosten van Honoré Gepluimd.
Wat zijn échte Socialisten toch altijd mild. En genereus. Met
andermans geld…Maar wat kan het en schelen!
Agge mô leut ët…
OP DE IJTKIJK
Symbolen in het wedgvekeer zijn altijd duidelijk! Een
gesloten overweg, als waarschuwing voor de aanstormende stoomtrein! Het is de
gedroomde inleiding tot dit verhaal. Een
stoomlocomotief in tijnden waar straks zelfs geen bestuurders meer zullen
meereizen in al die gemechaniseerde robots…
U kent waarschijnlijk ook de beeldspraak van de gebroken kruik die daarna… geen kruik
meer is. Want totaal nutteloos qua inhoud.
Vervang in die ronkende volzion het woordje ‘kruik’ door
‘vakbond’ en we begrijpen elkaar volkomen. Volkomen maar o zo pijnlijk. Want niet
gebarsten kruiken zijn er voor ‘t gemak van de gebruikers, en niet de
gebruikers voor het gemak van de kruiken
Gebroken en onnutte kruiken zijn voor ’t containerpark. Maar
on-nutte vakbonden horen bij het Klein Gevaarlijk Afval.
**
*
Jammer dat
de spoorbond geen creatievere alternatieven overweegt om gehoord te worden
*Stakingen zijn niet prettig. Stakingen in de openbare
diensten zijn nog minder prettig, aangezien ze in eerste instantie niet de
geviseerde werkgever (de regering) treffen, maar wel de argeloze klant (ons
allen, eigenlijk). Die klant wordt daar zelden gelukkig van.
Het
is daarom denkbaar dat in regeringskring stilletjes gejuicht is bij de nieuwe
stakingsaanzegging van de socialistische spoorbond voor begin oktober. Te
oordelen naar de wel zeer enthousiaste verontwaardiging bij sommigen, is dat
zelfs zeer goed denkbaar. Ook de niet-rechtse en zeer gemiste socialistische
voorman Karel Van Miert wist bij leven al dat bij elke spoorstaking “de mensen
staan te verrechtsen op het perron”.
Eenzijdige perceptieoorlog
Anderzijds
zijn stakingen nooit bedoeld om ‘prettig’ te zijn. Als sociaal overleg op niets
uitdraait, is het in onze welvaartsstaat toegestaan aan de zwakkere
werknemerspartij om het stakingswapen op te nemen. Met respect voor de
spelregels.
Over
de nieuwe stakingsaanzegging bij het spoor wordt een nogal eenzijdige
perceptieoorlog gevoerd. Is dit de “zoveelste spoorstaking”, zoals
CD&V-voorzitter Wouter Beke kritisch aanvoert? Hangt ervan af waar je
begint te tellen. In 2016 was het anders, maar dit jaar was er nog geen enkele
stakingsdag op het spoor.
Bezigt
de spoorbond het stakingswapen “steevast het eerst om iedereen te gijzelen”,
zoals Open Vld-Kamerlid Egbert Lachaert beweert? Wel, het lijkt er dan toch op
dat het voorbije jaar andere wegen bewandeld zijn.
De
waarheid is dat zowat al onze buurlanden – ook diegene met een volgens deze regering
voorbeeldig spoorbeleid: Groot-Brittannië, Duitsland… – de voorbije paar jaar
soms zelfs wekenlange spoorstakingen hebben gekend. Dat relativeert het drama
over de aankondiging van één mogelijke stakingsdag.
Blijft
de opportuniteitskwestie. De woorden van Karel Van Miert blijven wel waar.
Slechs
een excuus
Daarom
is het jammer dat vakbonden zo weigerachtig blijven om alternatieven te
onderzoeken. Een betaalstaking bijvoorbeeld zou juist sympathie en begrip
kunnen opleveren in plaats van wrevel. Zo’n actie zou alleszins de staat meer
treffen dan de burger.
Dat
er geen wettelijke basis is voor een originelere invulling van het
stakingsrecht is niet meer dan een excuus. Er zijn goede argumenten dat een
betaalstaking als ‘collectieve actie’ wel degelijk juridisch gedekt is. De
sociale druk speelt dan plots in het voordeel van het personeel, mocht het
bedrijf toch op het onzalige idee komen boetes voor reizigers of sancties voor
stakers te bedenken. Het zou de machtsverhoudingen in het conflict alleszins danig
beïnvloeden.
De
toekomst van de NMBS zoals we die kennen ziet er niet te best uit. Ook het
personeel heeft recht op zijn zeg daarover. Het blijft jammer en
contraproductief dat de spoorbond geen creatievere en effectievere
alternatieven overweegt om gehoord te worden.
*
*
NADER BEKEKEN
**
*
Practige inleiding toch bij De Morgen! Pakbonden zij ineens ‘spoorbonden’ geworden. Zou dat soms
willen zeggen, dat Het Spoor er is voor de Bonden, zoals de gebruiker er zou
moeten zijn or de kruik?
Maar wat doe je er aan? Slinxen zien de dingen nu eenmaal allemaal
onderste boven en achterste voor. Want zij willen de omgekeerde wereld. Niet de
wereld van elk afzonderlijk individu in de samenleving, maar de samenleving als
een klomp menselijk vlees. Niet eens begaafd met verstandelijke verùogens en
met een vrije wil. Geen evenbeelden van Engelen, zoals in de Liefde (met
hoofdletter!) of in het Godsverlangen, wat 2 woorden zijn met dezelfde diepere betekenis.
Maar integendeel duivels die er slechts
zijn, net als Volgelingen van de Woestijnrover, m hun dierlijke driften te verzadigen in een
geglobaliseerde eenheidsworst.
**
Eenheidsworst….
*
wie wereldschokkend écht innovatief wil scoren kan onsterfelijke
roem vergaren, door opnieuw het warm water uit te vinden. Door, lijk in
Venetië, in ons waterrijk landje meer gebruik te gaan maken van onze ‘waterwegen’.
**
*
In Venetië ‘rijden’ vlot en ongedwongen dag en nacht 365/365 de
stadsbussen over de kanalen. Daar is het een drukte van jewelste, maar alles
verloopt opperbest en zonder ongevallen. Want de menselijke natuur, bewust van
het gevaar, kijkt anders naar water dan naar beton…. Dat is letterlijk te
verstaan, want geen beeldspraak. Is vast te stellen bij iedere vaste halte, waar
het ‘bushokje’ dobbert op een vlonder op
het water.
Zich verplaatsen van A naar B is gewoon een kwestie van
gewoontes. De ‘bushokjes’ daar staan aan de waterkant, veulig afgesloten met
opvallende kettingen. Om de zoveel
seconden legt de volgende ‘tram’ of ‘bus’ er aan. Het verkeer werkt er lijk een
brief op de post doen… Het geheel draait zelfs beter dan de niet-bemande computer-gestuurde
metro-lijnen van de grootsteden…
En nu even praktisch nadenken. Al onze steden zijn (al van in
hun oorsprong) aan waterlopen gelegen. Maak dus van De Lijn gewoon een goed
draaiende enorm uitgebreide kanio-ploeg
en in de straten en de buurtwegen zelf vindt U dan alleen nog maar voetgangers en
muilezels. Maar ook gezonde ‘glüten-vrije’
lucht om in te ademen.….
Een ietwat ruimer opgevatte kano-ploeg zou ook gebruik kunnen
maken van de bestaande stromen en rivieren, en van de vele door menseshanden
uitgegraven kanalen. Met als positief effect,
dat de snelwegen weer vlot berijdbaar zouden worden ipv bezet door stilstaand
snelverkeer.
Als U wat meer natuurgerichte uitleg wilt, denk er dan even aan, dat elk
voorwerp op de grond honderd keer zwaarder weegt dan op het water…. Want water ‘is
sterker’ dan lucht….
Met dergelijk verkeer vallen al onze buschauffeurs en
treinbestuurders van de ene dag op de andere onder de noemer van ‘varend
personeel’ en zijn er helemaal geen ‘spoorbonden’ meer nodig. Maar
wordt het leven weer mooi en zonnig. Want onderweg van Stad Y naar Stad Z hoeft
er niet eens ge-GSMd te worde uit verveling, maar kan er van op elk
achterbalkon lekker een lijntje uitgezet worden….
**
*
(Digitalia)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten