4159

Donderdag 15 Juni

*

4159 - OVERGENOMEN AERTIKEL VAN BIJ EEN NOG HOGER GELEGEN DAKVENSTER DAN HET MIJNE

*

INHOUD: SOSSEN: ’t Pallieterke  mikt deze week een zoveelste artikel recht in de (Rode) Roos. In een zeer nabije toekomst zou deze vasststelling wel eens het einde van dit on-land kunnen beteken. Want Coburgia is gebaseerd op de verering van het Socialisme door de Franstalige Elite, Het Hof op kop…

*

Opmerking vooraf

Door mij niet te houden aan de afsprak met de Heer Karel Van Camp om slechts na verloop van minstens één weel met publicitaire bijbedoelingen artikels van ’t Palliterke over te nemen, zou Digitalia wel eens in zwaar water kunnen terecht komen. Maar Nood breelt Wet. Want tegen binnen een week is misschien de hele top van de PS en de SP-a in voorarrest gezet. Digitalia wil dus alleen maar zijn lezers waarschuwen, zodat die straks niet doodvallen van het verschieten…..

*

DAKVENSTER OP DE WERELD

*

Het definitieve einde van de sociaaldemocratie?

*

De voorbije eeuw hebben de socialisten zich voor hun electoraal overleven altijd weten aan te passen aan de gewijzigde maatschappelijke omstandigheden. Tot vandaag. De sociaaldemocratie krijgt in zowat alle Europese landen zware klappen. Deze keer lijkt een herstel niet meer mogelijk.

De  klassieke  sociaaldemocraten  bloeden zowat  overal  in  Europa.  In  maart  werd  de  Nederlandse  PvdA  bij  de  Tweede  Kamerverkiezingen gedecimeerd: van 29 naar 9 zetels.

Vorige  week  ging  de  Franse  PS  kopje-onder. 

Bij de presidentsverkiezingen had hun kandidaat Benoît Hamon geen tien procent van de stemmen  gehaald.  De  parlementsverkiezingen bevestigen dat resultaat: ongeveer 10 procent van de stemmen en straks in de Assemblée Nationale 20 tot 30 zetels, in plaats van de absolute meerderheid van 290 in de periode 2012-2017. In ons eigen Vlaanderen blijft de sp.a in de peilingen rond 14 procent hangen.  Het  oppositiewerk  tegen  een  centrumrechtse regering levert weinig of niets op. En wat te denken van de PS in Wallonië? Dertig jaar geleden nog dicht bij 45 procent, nu in de peilingen  weggezakt  naar  goed  20  procent. 

Neen, dit is niet Boerke Naes, maar Willy Claes.

Boerke Naes komt verder voor in dit verhaal…..

*

Zelfs  in  rode  bastions  hebben  de  klassieke socialisten het moeilijk.

Al  is  het  niet  overal  kommer  en  kwel.  In  het  Verenigd  Koninkrijk  haalde  Labour  een zeer degelijk resultaat. Maar het extreemlinkse programma  van  Jeremy  Corbyn  neigt  eerder  naar  partijen  als  de  Belgische  PVDA/PTB  en de  Franse  extreemlinkse  partij  van  Jean-Luc 

Mélenchon. Labour is geen klassieke sociaaldemocratische  partij  meer.  Dat  is  de  Duitse SPD evenmin. Kijk naar het sociaaleconomische  beleid  dat  de  partij  de  voorbije  jaren  gevoerd heeft: loonmatiging en een flexibeler arbeidsmarkt. De Duitse socialisten zijn eerder links-liberalen.

Geen antwoord op de globalisering

Hoe  komt  het  dat  de  klassieke  socialistische partijen het zo moeilijk hebben? Een eerste verklaring is dat ze geen antwoord hebben gevonden  op  de  uitdagingen  van  de  globalisering.  Meer  economische  concurrentie,  een  neerwaartse  loonspiraal,  minder  rigide  arbeidsmarkten... Het zijn economische evoluties waar een deel van de bevolking moeilijk mee kan omgaan. Met de digitalisering van de economie en het verdwijnen of vervangen van klassieke kantoorbanen door computers gaan veel  klassieke  jobs  voor  de  bijl.  Er  komen  er wel andere in de plaats, maar dan vooral voor

hooggeschoolden. De Europeanen die de boot van  de  globalisering  hebben  gemist,  zoeken electoraal heil bij de uitersten op het politieke spectrum. Ook omdat de toplieden van de socialistische partijen hen hebben laten vallen. Dat electoraat, in Frankrijk bijvoorbeeld het rurale noorden, is voor de socialistische elite blijkbaar niet interessant. De partijtop trok zich terug in hippe lofts in de grootsteden en kijkt sindsdien neer op het volkse electoraat. Ook dat is een verklaring  waarom  de  socialistische  top  van 

de  basis  is  vervreemd.  Jarenlange  financiële schandalen in landen als België, Frankrijk en Italië hebben de kloof nog vergroot.

Een andere verklaring is het besparingsbeleid dat de socialistische partijen de voorbije jaren hebben moeten voeren. De financiële crisis van 2008-2009 sloeg in tal van landen een

gat  in  de  staatskas.  De  Europese  Commissie  verhoogde de druk op de nationale regeringen: de begrotingstekorten moesten snel worden weggewerkt. Het linkse electoraat was gewoon dat de socialisten een sinterklaaspolitiek voeden.  Onder  druk  van  ‘Europa’  gebeurde  het omgekeerde.

Op zoek naar nieuw electoraat

*

Het is wel zo dat de socialisten er in het verleden  altijd  in  geslaagd  zijn  zich  aan  te  passen  aan  de  gewijzigde  tijd  en  omstandigheden. Indien het klassieke electoraat verdween, ging men op zoek naar nieuwe kiezers. Socialisten waren aanvankelijk de verdedigers van de arbeidsklasse. Door - in tegenstelling tot de communisten - deel te nemen aan het beleid, konden ze de leefomstandigheden en de koopkracht van die arbeidersklasse aanzienlijk ver

-

sterken.  Het  was  het  naoorlogse  welvaartsmodel  van  hoge  sociale  uitgaven  en  hoge  belastingen  dat  vooral  door  de  rijken  werd  betaald.  Maar de oliecrisis van 1973 maakte een einde aan dat model. Toen al was er sprake van besparingen en liberaliseringen. Een deel van de arbeiders had zijn welvaart zo zien toenemen dat ze een stem voor de socialisten niet langer nodig achtten. Een ander deel van de arbeidersklasse viel uit de boot en keerde zich af van de socialisten. Het volgende doelpubliek van de socialistische partijen waren de grote migrantengemeenschappen. Mensen met een laag  inkomen,  vaak  arbeiders.  Kortweg,  het  nieuwe  proletariaat  voor  de  linkse  partijen. 

Echter, ook dat electoraat heeft zich intussen afgekeerd van de socialistische partijen. Velen onder hen werden welvarender en waren niet langer een onderdeel van de arbeidersklasse.

Het aantal allochtonen dat een eigen zaak of bedrijf begon, nam toe. Een ander deel haakte af omdat de vrijzinnige socialisten zich bleven verzetten tegen de religieuze normen en waarden (hoofddoek, niet aanvaarden van de gelijkheid man-vrouw) van vooral moslimmigranten.

Resultaat:  vandaag  blijft  bij  het  rode  electoraat  enkel  een  kleine  groep  van  socialistische stamboomkiezers over; gepensioneerde ambtenaren, onderwijzend personeel uit het staatsonderwijs  en  een  aantal  verdwaalde syndicalisten. Tussen 5 en 10 procent van het electoraat. Die zoektocht naar nieuwe kiezers is  anno  2017  mislukt,  of  gewoon  nooit  echt 

begonnen. De socialisten betalen er een zware prijs voor.

*

Ex-Digitaliaanse Bedenkingen

Ik schat zo wat gedurende meer dan 60 jaar een trouw lezer te zijn van dit humoristisch Antwerps weekblad. Later is daar door mijn snel groeiend sarcasme ‘TSCHELDT bijgekomen. Maar sedert de al lang geleden ter ziele gegane  ‘Vooruit’, las ik, in weerwil van mijn drukke bezigheden, als tegenwicht altijd ‘De Morgen’. Gewoon omdat de Waarheid als een weldoende balsem, gewoonlijk in het midden ligt. Pallieter en ‘tSCHELDT staan  beiden al veel langer in een soort ‘cordon sanitaire’ nog voor dat woord door Graaier Gheyels werd uitgevonden. Tijdens mijn drukke loopbaan (voor een groot deel bij de Oost-Vlaamse Franssprekende Textiel-Emite) grotendels in ’t geniep. Ik had dus de mogelijkheid als bevoorrecht waarnemer te kunnen vaststellen, dat ook dàt ras-echte Vlamingen waren. Zij het meet een dun laagje Franstalig vernis er op.

Heb dus vele jaren kennis gemaakt met veel Frans met haar op…. Zo van ‘Ici, c’est un vrai tire-trou (trekgat)…

*

Zoals ‘t Pallieterke de dingen met woorden als een meesterwerk schildert, zo hebben ik en mijn leeftijdgenoten ze ook in de werkelijkheid van elke dag meegemaakt. Het Rood Gespuis  hebben we zien hun ziel verkopen voor 30 Zilverlingen om toch m ar zo dicht mogelijk bij  de vetpotten te kunnen blijven zitten. Liefst zo close mogelijk met die de o zo Chhristelijke Volks Bedriegers waarvan Martens en Het Vilvoords Boerenpaard wel de topvedetten zijn geweest.

Daar al deze volksmenners, Geel, Groen, Rood, Blauw en Gestreept, hun eigen volk en land naar de ondergang hebben geregeerd, wenst Digitalia hen een eeuwig leven toe. Bij voorkeur in de Hel.

Of de Vlaams Nationalisten die nu bij definitie zouden moeten aan de Macht geraken, het al-dan-niet beter zullen doen, is in handen van die van Hierboven. Maar niet vergeten: de lagen puin en menselijk afval liggen meters dik.

Als Ieperling heb ik vastgesteld, dat ‘De Verwoeste Gewesten’ indien verstandig aangepakt, weelderig kunnen leven met de opbrengst van al die miserie. Is na te vragen bij de plaatselijke Horeca, die nu 100 jaar na de Verscrikking, weelderig leeft van het ramptoerisme.

Waarom ik bij dat alles heel de tijd aan ‘Boerke Naes’ van Guido Gezelle moet denken, is mij een openbaring. U weet wel die struikrover die dat simpel Vlaams Boerke dacht te kunnen beroven….

En lopen dat die rover deed….. Want Boerke Naes was naar de stad gerrokken om twee runderen te verkopen. Huh bracht, toen hij met stapkens licht beurze zwaar naar huis toe kwam, zeshonderd franken mee. Aar ook een spinternieuw gekocht ‘’zevenshot’ mee, en dat stak vol kogels….

**

PS

Vanaf morgenvroeg ligt er van ’t Pallieterke een dubbele oplage te koop in de kranenwinkels…. Vandaag donderdag was alles ineens uitverkocht. Dit nummer wordt dus zijn gewicht in goud waard en mag in geen enkel Vlaams huisgezin als alibi ontbreken. Denk aan de Brugse Metten.

 (Digitalia)