4084

Vrijdag 31 Maart

4094 - DE BREXIT IS HT BREELIJZER DAT DE BOLSTER DER GLOBALISATIE ZAL OPENBREKEN

*

INHOUD: EUROPA REBUILT: weeral een historische dag want ‘scheiden doet lijden’ De Britten eisen voorgoed  hUn ‘Splendid Isolation’ terug op. Net als Winston Churchill die ook niet wilde buigen voor de verlokkende Europese Hitler-doctrine van het (Nationaal) Socialisme. NAVO: bezettings oefening voor Russisch grondgebied -

DAKVENSTER OP DE WERELD

*

Weg naar brexit is voor zowel Londen als Brussel bezaaid met dynamiet en valkuilen

Het wordt een scheiding in slow motion, met een miljoenenpubliek. De echtgenoten willen geen scènes maar scenario's, geen drama maar dramaturgie: het vertrek van Groot-Brittannië uit de Europese Unie, vandaag eindelijk door de Britse premier May ingediend, wordt ingebed in een disciplinerend onderhandelings-kader. Noch Brussel, noch Londen heeft er belang bij de brexit te laten ontsporen in een verbale en financiële oorlog.

29-03-17, 20.47u - Marc Peeperkorn - Bron: De Volkskrant

*

Het historische van het besluit - nooit eerder vroeg een lidstaat om vertrek - toonde zich vanmiddag vooral in het ongemak met het moment. EU-president Tusk die krampachtig lachend de artikel 50-brief (vernoemd naar de exit-clausule in het Europees Verdrag) van de Britse EU-ambassadeur Sir Barrow in ontvangst neemt. Twee volwassen mannen die voor de camera's een Downing Street 10-envelopje vasthouden.

"We missen je nu al"

"Ik zal niet doen alsof hier een gelukkig mens staat", zei Tusk toen Barrow weer was vertrokken. "Niemand heeft hierbij iets te winnen." Droefheid dus, in elk geval bij Tusk. "We missen je nu al", zei hij over Groot-Brittannië.

*

May is de Rubicon overgestoken, concludeerde Voorzitter Juncker van de Europese Commissie.

Hij sprak over het "bijeen vegen van de scherven". Het enig positieve volgens Juncker en Tusk is dat de Brexit de EU-27 dichter tot elkaar brengt.

Negen maanden nam May om de electorale lawine van 23 juni vorig jaar - het brexit-referendum - te vertalen in een zes pagina's tellende aankondiging van vertrek voor Brussel. Het optimisme van de brexiteers dat ze binnen een paar maanden buiten zouden staan, is hard gelogenstraft.

May opereert als een gletsjer: alle drama en explosiegevaar worden bevroren. Langzaam duwt ze het lawine-puin opzij om haar doel te bereiken: een soepele, ordelijke en succesvolle weg naar de uitgang van de EU.

Begrijpelijk, deze aanpak, want de weg naar de brexit is zowel voor Londen als Brussel bezaaid met dynamiet en valkuilen. Niet verbazingwekkend ook dat May in haar brief hamert op een "innige en speciale relatie" met de EU nadat Groot-Brittannië de Unie heeft verlaten. We blijven je beste vriend en buurman, bezweert May. "We gaan weg uit de Europese Unie, niet uit Europa."

Voor het zover is - de deadline is 29 maart 2019 - moet er veel gebeuren. Allereerst is er de scheiding zelf, de ont-vlechting van (straks) 46 jaar lidmaatschap van een steeds grotere Unie. De rechten van miljoenen EU-burgers die in Groot-Brittannië leven moeten worden gewaarborgd, en vice versa van de Britten op het vasteland. De open grens tussen Ierland en Noord-Ierland moet open blijven. Op alle denkbare beleids-terreinen is een precisie-scheiding nodig. En tot slot en niet het minst: de afwikkeling van alle financiële verplichtingen.

**

Een precisie-scheiding net zoals een precisie-bom van de JU88?

*

Nieuwe handels-relatie

Tegelijk met de scheidingsakte wil May afspraken over een vergaande nieuwe handels-relatie. Het verlies van de automatische en onbelemmerde toegang tot de Europese markt voor Britse bedrijven, vraagt immers om een antwoord. Hierbij toont May zich niet vies van enige chantage: in haar brief koppelt ze de economische samenwerking aan het uitwisselen van informatie tussen veiligheids- en politiediensten om terrorisme te bestrijden.

Het Europees Parlement ging hier vanmiddag direct voor liggen: geen uitruil tussen handel en veiligheid. Het parlement wil sowieso pas praten over de nieuwe handelsbetrekkingen met Groot-Brittannië als de scheidingsakte (inclusief de rekening van naar schatting 60 miljard euro voor Londen) op hoofdlijnen is afgerond.

Het parlement krijgt daarin steun van de meeste lidstaten. Ook die voelen niet voor nog complexere, parallelle besprekingen over het verleden én de toekomst. Al beseffen ze ook dat May het handels-perspectief nodig heeft, wil ze ooit de eindafrekening van 60 miljard door het Britse parlement krijgen.

Om te voorkomen dat de EU-27 en Groot-Brittannië vechtend over straat gaan - met als mogelijke uitkomst dat er helemaal geen akkoord komt - heeft ook Tusk namens de 27 lidstaten een strak onderhandelings-mandaat opgesteld. Vrijdag gaat dat naar de lidstaten.

"In wezen gaat het nu om schade-beperking", aldus Tusk. Een zorgvuldige choreografie van principes en meer verfijnde richtlijnen - inclusief de plaats van onderhandeling en de taal van de onderhandelaars - voor de komende twee jaar. Een beetje drama mag, zal onvermijdelijk zijn, maar wel gecontroleerd, binnen het onderhandelings-kader en aan de vergadertafel.

"De taak die voor ons ligt is groots, maar niet ondoenlijk", schrijft May. De EU heeft immers op de puinhopen van twee wereldoorlogen de aartsvijanden Frankrijk en Duitsland in vrede verenigd, heeft dictaturen in Spanje, Griekenland en Portugal naar de democratie geleid. Dan moet het afscheid van één lidstaat toch lukken, aldus May.

Het voordeel van een scheiding in slow motion is dat iedereen weet dat de sprong komt, dat ze elkaar loslaten staat vast. Het geeft tijd om de verhitte en soms van angst en boosheid verwrongen gezichten nauwgezet te bestuderen. Heel nuttig ter afschrikking, want ook dat is de bedoeling van het disciplinerende mandaat: dat geen enkele andere lidstaat het Britse voorbeeld volgt.

Ex-Digitaliaanse Bedenkingen

*

Ziezo, we zijn bij deze de verplichtingen tegenover het nageslacht betrekkelijk goed nagekomen: er is weer een bladzijde toegevoegd aan de kroniek van het verleden. Het verhaal is onder één noemer samen te vatten: op de ruïnes van dit EU-misbaksel moet er een Nieuw Gebouw komen waar er alleen plaats is voor Vrede en Welvaart. En zeker niet voor gekissebis om de toekomst te verkopen voor wat zilverlingen onder de vorm van pietrol.

In concreto wil dat zeggen, dat het Avondland zich bij hoogdringendheid moet bevrijden van de achterbakse ruk naar de Dictatuur van Slinx-Islamitische ‘verrijkers’ die ons terug voeren naar vroegere Middeleeuwse woestijn-culturen of minstens terug naar de vorige Eeuw van het Marxisme.

Daarvoor is de Vrijheid, waarvoor onze voorouders hun leven hebben geofferd, ons te lief.

Ondertussen is al gebleken, dat Brtise Ondernemers, o.a. de Londense Verzekeraars hun schikkingen al hebben genomen om te ‘overleven’. En zo te horen, zijn die daar niet rouwig om. Want veranderingen zijn opportuniteiten. Ook aan deze kant van Het Kanaal….

Toemaatje

Dat de huidige bijna 100-jarige Queenn Elisabeth als peuter samen met de hele familie leerde de Nazi-groet te brengen: eenmaal de Brexit doorgevoerd, zullen haar erfgenamen datzelfde socialistisch gevaar niet meer meemaken…

Maar het gevolg is wel, dat Het Verenigd Koninkrijk in stukjes aan het uiteenvallen is… Eindelijk zullen de Schiotse erfgenamen van William Wallace de banden met Londen zien verbreken… En dat is maar goed ook, want naast Catalonië, is Schotland zowat het na te volgen voorbeeld voor Vlaanderen om zelfstandig te wworden.

En dus staan de erfvijanden op het Vasteland (Frankrijk en Duitsland) er nu weer alleen voor. Als dat maar goed afloopt, want noch met Merkel en al zeker niet met de Turken zijn we al aan ons nieuw patatjes. Vooral niet nu de Navo als ‘bezettingsmacht’ blijt te oefenen met figuranten die ten behoeve van de camera’s, Russisch moeten praten….

Raar, hé….

*