*
1957 - AFZICHTELIJK EN BARBAARS ZIJN TWEE
SYNONIEMEN VOOR ISLAM
*
.
*
INLEIDING
Gisteren
stond het nieuws er bol van. Noem het ‘kindertrots’. Echt iets voor de Islam,
maar mij miek het ziek, omdat het oude reeds lang vergeten beelden opriep van
wreedheden door eigen volk op eigen volk, onder het goedkeurend oog van de
Staat..
Dit
stukje gaat dus over de droom van veel jongeren. Aan 7 jaar speelden wij met
zelfgemaakte treintjes, die bestonden uit lege aan elkaar gebonden pilchard-dozen
als ‘wangonnetjes’. Wij gingen niet met onze vaders naar de verschrikking. De
Verschrikking kwam tot ons! We schreven toen september-oktober 1944.
In ‘De
Volkskrant.NL’ is iets negatiefs over Allah eerder een zeldzaamheid, tenzij het
effect natuurlijk zou liggen in de publiciteit om de NL-jeugd ‘goesting’ te
doen krijgen. Foei voor mij: in een Nazi-staat in wording zijn dat dingen die
niet luidop uitgesproken worden! Hoogstens fluisterend, bijvoorbeeld tussen de
lakens, nadat deze op verborgen microfoons zijn gecontroleerd.
Ja, en
dan, zie ik onze Lynxe vrienden over dat afgehakt hoofd vragen: die man was
toch al dood?
In
onze eigen landen hebben we, vooral in de Westhoek, in beide Wereldoorlogen ook wel een en ander
beleefd. Met eigen ogen gezien, of van horen zeggen. Persoonlijk als knaap heb
ik de verwrongen gezichten onthouden van ‘de volkswoede’ onder de kundige
leiding van de Witte Brigade, als er in September ’44 jonge vrouwen mishandeld,
geslagen, onteerd en geschopt werden . Het deed zich voor op het Gemeenteplein,
waar een paar platte wagens als verhoog naast elkaar gereden stonden. Niemand van
de omstaanders sprak een woord en iedereen verdween rap achter de gesloten
luiken van hun huizen. Maar de vertoning ging door, tot de beulen te moe werden.
Wij
speelden toen ‘stationnetje’, in een zanderige hoek van het plein, waar niemand
van onze moeders op ons gelet had m ons weg te jagen.
Neen,
hoofden werden er toen niet afgekapt, maar wel half naakte lichamen tot moes
vertrapt. Terwijl de daders, stuk voor stuk alom gekende kazakdraaiers,
achteraf liepen te pronken met hun medailles….
Wat
niet wil zeggen, dat ik thuis hoorde vertellen hoe ze verbleekten bij het von
Rundtstet-offensief in December ’44. En, het is dàt Vaderland dat de
dievenbende van het ACW tot voorbeeld voor Europa strekt.
Neen,
zo dapper zijn als de Weerstand in ’44 na de vlucht van de laatste onervaren Duitsers,
om huilende en om erbarmen smekende jonge vrouwen verrot te slaan en blijven
slaan tot ze als een hoopje vuil ineengekrompen bleven liggen, en knaapjes van
7 jaar die met beide armpjes moeizaam een afgehakt mensenhoofd proberen op te
tillen: veel verschil zit er niet in.
MIDDENSTUK
Onder voorname
dankzegging
overgenomen door
Digitalia bij
*
Australische jihadist laat zoontje (7) in Syrië
poseren met afgehakt hoofd
*
Een
Australische jihadist heeft zijn 7-jarige zoon in Syrië laten poseren met het
afgehakte hoofd van een Syrische soldaat. De Australiër, vermoedelijk Khaled
Sharrouf, nam zijn zoon mee naar de Syrische stad Rakka, waar de jongen voor
een hek met moeite het hoofd aan de haren van de soldaat omhoog houdt. The
Australian drukte de foto af op de voorpagina.
'That's
my boy!', twitterde de vader trots over zijn zoon, die opgroeide in een
buitenwijk van Sydney. Sharrouf zou vorig jaar vanuit Australië zijn vertrokken
naar Syrië om deel te nemen aan de burgeroorlog. Hij heeft zich aangesloten bij
de terreurbeweging Islamitische Staat (IS, voorheen ISIS).
De
Australische president Tony Abbott heeft geschokt gereageerd. Hij noemt de foto
'afzichtelijk' en 'barbaars'.
Op
andere foto's is Sharrouf te zien met wat vermoedelijk zijn drie zoons zijn. De
jongens, waarschijnlijk vier, zes en zeven jaar oud, dragen net als hun vader camouflagepakken
en hebben een geweer in hun handen. Een week geleden verschenen er ook al
foto's uit Syrië van afgehakte hoofden. Sharroufs vriend, mede-IS-strijder en
voormalig bokser Mohamed Elomar, stond afgebeeld met in iedere hand een hoofd
en een grijns op zijn gezicht.
Net
als Elomar wordt Sharrouf gezocht door de Australische federale politie.
Sharrouf is een veroordeelde terrorist en zou onder andere Irakezen hebben
geëxecuteerd. Met het paspoort van zijn broer wist hij vorig jaar Australië te
ontvluchten
UITLEIDING
In
Syrië heet dat ‘burgeroorlog’, en bij de ‘Bevrijding’ was dat ‘volkswoede.
Maar
maakt dat een groot verschil uit voor de slachtoffers?
Zo
lang het wilde dier dat in iedere mens huist, niet is tot rede gebracht, zo
lang zal het Kwaad over de wereld regeren. Onze Leiders weten dat, en daarom
doen ze r alles aan om de schuld bij anderen te leggen. Net wat er gaande is in
de Oekraïne…
EINDE
*
Geen opmerkingen:
Een reactie posten