MAANDAG 17 OKTOBER 2022
*
871- NU DIT VLAANDEREN DE SCHAMELIJKE ARMOEDE VAN 1870 ER WEER ZIT AAN TE KOMEN MOGEN WE WEER DE DANS LEIDEN…..
*
I N H O U D
*
De spreekwoordelijke Vette Jaren voor Wst-Europa zijn al enkele jaren in afbouw. Onze slimste politieke leiders ter wereld – volgens hun eigen zeggen - die, gelikkig voor hen, de Dodensprong naar de EU gemist hebben,
te beginnen bij Geert Bourgtois (NVA) die, na de ellende van de Collaboratie en het vroegtijfig wegvallen van de Ierpse Advocaat Jerome Leuiridan, de familiale Raadgever werd.
Vlaanderen herrees stilaan uit het economisch moeras, maar de Nieuewe Lieders hadden vooral oog voor het verderzetten van de Belgische Europese nachtmerrie.
Zeg maar dat gelijktijdiog de eigen Vlaamse afgang werd ingeeet begin 2020, toen de Chinezen eerder toevallig ????? dat Cowid-‘Griepke’ konden loslaten op de hele ereld.
Iedere dag wotdt het van overal opniruw door onze strot geduwd: alles is de schuld van de Poetin en diens verzet tegen de vaudeville om geen millimeter van zijn grondgebied door de Biddende Sprinhlhaan ten gunnste van de Eu af te staan.
En geloof me, daar komen nog vodden van. Tenzij de Libetals de Democ Rats zowel in de USA als in de EU, de ezelsstamp niet krijgen, gaat het van kwaad naar erger.
En 2024? Dat is, in deze G5-tijden, even ver als een kosmetische ries naar Pluto…..
*
18-10-2022
Europa naar rechts (1
*
Zweden krijgt een centrum-rechtse minderheidsregering met twee liberale partijen en een christendemocratische. Die drie krijgen gedoogsteun vanuit de oppositie van de uiterst-rechtse Zweden-Democraten, die het regeerakkoord mee goedkeurden op voorwaarde dat de wetten i.v.m. immigratie en criminaliteit serieus verstrengd zullen worden. Met zijn 10 miljoen inwoners liet Zweden op tien jaar tijd zo’n miljoen asielzoekers binnen, wat zorgde voor een grote toename van problemen en criminaliteit. Daarmee komt er een einde een decennialang laks bewind door de sociaaldemocraten die grotendeels voor die toename van inwijkelingen en criminaliteit verantwoordelijk zijn.
Zweden zorgt nog voor een andere primeur: het opent de deur voor nieuwe kerncentrales. Het land heeft momenteel genoeg eigen stroomverwekkers via zes kerncentrales, waterkrachtcentrales en windturbines, maar voorziet dat de elektrificatie het verbruik zal doen toenemen en neemt daarom voorzorgen. Ons land, dat men niet meer zou uitvinden als het niet bestond (dixit The Economist), kan er een voorbeeld aan nemen.
*
Jean-Marie Dedecker zit bijna een kwarteeuw in de politiek. Op zijn zeventigste lijkt stoppen meer dan ooit een optie. Al twijfelt het voor de N-VA verkozen onafhankelijke federale parlementslid. Tussen de hamer van Lijst Dedecker en het aambeeld van N-VA. Tussen de hemel van Middelkerke, en de hel van Brussel. En niet alleen dat. ‘Het geloof in de politiek is weg omdat de problemen niet meer opgelost worden. Het is voorbij met onze welvaart. Wat kan ik daar nog aan veranderen?’
Ja, dit interview gaat over de politieke actualiteit. Uiteraard. Maar daarnaast gaat het ook over het grote dilemma dat zich momenteel in Dedeckers leven afspeelt: should I stay or should I go? Voor ons zit een man die nog wel idealen heeft, maar die zekerheden ziet wegsmelten. Gekwetst door politiek verraad van vrienden, achter de stevige façade van de judoka. Een tikje anders dan u gewoon bent, misschien. Maar laten we eerst met de actualiteit beginnen.
Jean-Marie Dedecker: ‘Bart De Wever had zijn macht moeten gebruiken in 2019. Hij had premier of Vlaams minister-president moeten worden. Als politicus steekt hij kop en schouders boven de rest uit. En hij weet dat. In 2024 is het zijn laatste kans, daarna is zijn houdbaarheidsdatum voorbij. Dat geldt voor de hele N-VA. Onderhandelen met de Franstaligen zal sowieso altijd moeten, alle onafhankelijkheid moet ergens afgekocht worden. Maar is men daar wel klaar voor?’
‘België heeft nu een begroting klaar. Die begroting is op drijfzand gebouwd, het drijfzand van de overwinsten van de energieproducenten die men wil belasten. Wanneer men dat zal doen, zullen die energieproducenten processen tegen de overheid aanspannen. De belastingopbrengst is dus onzeker. Verder gaat deze begroting uit van een Belgische tewerkstellingsgraad van 80%. In Vlaanderen bedraagt de tewerkstellingsgraad 75% en dat is best hoog. In Wallonië gaat die tewerkstellingsgraad achteruit, over Brussel zwijgen we. En de Vlaming, die slikt dat, net zoals hij tijdens de covidcrisis de oekazes van de experten-regenten slikte.’
‘Het probleem is diepgaand: Vlaanderen verwordt van een arbeidzaam volk tot een lijdzaam volk. Dat heeft ook met de mentaliteit van de jeugd te maken. Ik ben natuurlijk een oude zeur, dat weet ik. Ik zie ook wel dat een flink deel van de jeugd zich nog inzet en werkt. Maar er is een minstens even groot deel dat er niét meer voor gaat. Veel jonge mensen worden erg beschermend opgevoed, en willen snel rijk worden, zonder veel te werken. De wereld verandert. De tijd dat men nog “Arbeid Adelt” durfde zeggen, die is voorbij. In mijn tijd was doppen een schande, iets waarmee je niet te koop liep. Vandaag zijn er meer dan 1,6 miljoen beroepsactieve Belgen die niet actief zijn. Er zijn zelfs een half miljoen langdurig arbeidsongeschikten. De eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat dat niet alleen de jeugd is, maar ook het grote bejaardenoverschot in Vlaanderen. Het is verleidelijk voor de Vlaming van een jaar of 60 om voor een zogenaamde SWT-traject op kosten van de gemeenschap te kiezen. Een brugpensioen, eigenlijk.’
Welke politieke toekomst ziet u voor uzelf nog weggelegd?
‘Er zijn meerdere opties, en ik weet momenteel nog niet dewelke ik moet kiezen. In alle eerlijkheid, en dat is meteen mijn eerste optie: de kans is groot dat ik het gewoonweg voor bekeken hou. Ik ben 70 jaar, en dankbaar voor elke dag dat ik de zon zie opkomen. Hier in het parlement word ik elke dag opnieuw geconfronteerd met de ondraaglijke lichtheid van de Belgische politiek. Moet ik daarom nog zoveel levenskwaliteit opgeven? J’ai donné. Wat me tegen zou kunnen houden, wordt prachtig samengevat in de Franse uitdrukking: si tous les dégoutés s’en vont, il n’y a que les dégoutants qui restent. (stil) Ik weet het soms niet meer, moet ik u bekennen.’
‘Optie twee is een sterke kandidaat zijn voor de N-VA in West-Vlaanderen, maar dat hangt natuurlijk ook van de N-VA zelf af. Ik ben nu als onafhankelijke dépanneur voor West-Vlaanderen verkozen, dankzij de smeekbeden van Bart De Wever en Theo Francken. Wil de N-VA dat nog? En wil ik nog blijven depanneren?’
In 2019 moest u depanneren. In 2024 zal u waarschijnlijk de opmars van het Vlaams Belang in uw provincie moeten tegenhouden.
‘Dat is zo. Ik ben een van de weinigen die op basis van voorkeurstemmen verkozen is als lijstduwer. Leuk, maar dat versterkt natuurlijk de vrees bij de nummers drie en vier van die lijst.’
Lijst Dedecker, dan maar? Er zijn geruchten dat u daar opnieuw aan denkt…
‘Dat is een optie die ik open hou. Lijst Dedecker bestaat, en is alleszins uiterst succesvol in Middelkerke. De naam is er, op zich de middelen ook… Al moet ik zeggen dat ik bijzonder correct door de N-VA word behandeld. Elke afspraak die we gemaakt hebben, is gehonoreerd. Ik geniet alle steun en vrijheid. De brokken met Bart De Wever zijn gelijmd. En ook met de Vlaamse regering heb ik goede contacten. Contacten die nodig zijn om in Middelkerke mijn beleid te kunnen voeren. In Middelkerke wil ik graag burgemeester blijven.’
Heeft West-Vlaanderen een puur Vlaamsgezind verhaal nodig, of een liberaal met eventueel wat Vlaamse accenten?
‘Ik zie daar geen tegenstelling in.’
Tot voor kort had ik u gelijk gegeven. Momenteel zie ik echter een hernieuwde collectivistische houding in Vlaanderen, ook bij N-VA, waar men binnenkort de voorkeur lijkt te geven aan een bestuurscoalitie met Vooruit. De covidcrisis heeft het individuele vrijheidsstreven ernstig beknot. De Vlaming slikt een grote overheid die veel voor hem of haar doet…
‘De samenleving schuift op. Absolute vrijheid van meningsuiting, bijvoorbeeld, een van mijn grootste stokpaardjes, is iets dat steeds minder verdedigbaar wordt geacht in onze huidige samenleving.’
‘Kijk naar Centraal-Europa. De Polen, die werken. En de Oekraïners, die verdedigen hun land. Dat is fundamenteel anders in Vlaanderen. Wij zitten in een heel ander verhaal. Wij beleven een collectieve burn-out. We hoeven niet meer te werken als we dat niet willen, we kunnen ons evengoed in het systeem wentelen, zo redeneren velen. Mensen zijn ook niet meer blij dat ze niet meer ziek zijn geweest op het werk. Het is gewoonweg gedaan, met de grootsheid en de hegemonie van West-Europa. In België speelt dat voor mij nog het hardst.’
‘Het wordt pijnlijk. Ik zit hier al een kwarteeuw mijn broek te verslijten op de parlementaire banken, en ik heb niets zien veranderen. Integendeel, het wordt steeds erger, want nu is het geld echt op. Het Vlaamse leibandvolkje wordt dan ook nog eens geregeerd door idioten. Idioten! Want alleen idioten sluiten kerncentrales tijdens een energiecrisis. De groene rattenvangers hebben een volledig politiek bedrijf meegesleurd in hun waanidee, nadat ze de samenleving al van hetzelfde gif hebben doordesemd. De mensen betalen zich daar nu blauw aan. Ach… Ik kan daarover prachtige speeches blijven geven en me af en toe nog eens goed laten gaan. Maar het helpt niet. Werkelijk alles wordt verloochend om aan de macht te blijven: patrimonium, principes, politiek, zeg het maar…’
Wacht de Vivaldiregering niet gewoon tot België failliet is, om dan harde maatregelen te moeten nemen?
‘Daar zijn ze niet slim genoeg voor, want in hun hoofd kan België niet failliet gaan. Premier Alexander De Croo probeert gewoon uit alle macht zijn regering te rekken tot wanneer België begin 2024 het Europese voorzitterschap heeft. Zo kan hij dan Europees zijn carrière verzekeren.’
‘Dat leeft in het achterhoofd van onze regenten: carrière maken, liefst ergens ver weg van de eigen kieskring. Het enige dat alle Vivaldi-partijen aan elkaar bindt, is angst voor de kiezer. Meer niet. Het enige dat de regering zou kunnen doen vallen, zijn gunstige opiniepeilingen voor de PS of MR in Wallonië. Vanuit Vlaanderen zal er niets gebeuren. En als het verkiezingen zijn, dan zal Vlaanderen zeer rechts stemmen. En dan zal men schrikken, en zeggen dat men het niet zag aankomen.’
Waarom zal Vlaanderen zo stemmen? Wat hoort u in de dorpsstraat?
‘Het geloof in de politiek is weg omdat de problemen niet meer opgelost worden, omdat de mensen zich blauw betalen aan belastingen. En omdat er tegenwoordig naast ieder mens een controleur van de overheid staat die erop toekijkt of hij of zij wel de regeltjes volgt. Er is een overheersend gevoel dat er uiteindelijk slechts een recht is om te betalen, en voorts te zwijgen. De sprachherrschaftsklasse in de media zeggen daarbovenop elke dag nog eens wat u moet denken, en beschuldigen u ook elke dag wel van discriminatie, klimaatontkenning, racisme, of een of ander vreemd privilege. En dat broeit maar voort, tot het eens gaat ontploffen.’
‘Men beseft in het parlement nauwelijks hoe groot de misnoegdheid in Vlaanderen is. Zwarte zondag verzinkt in het niets bij wat Vlaanderen onder deze omstandigheden te wachten staat. Voor mij geen probleem: ik ben er al geruime tijd voorstander van dat het Vlaams Belang ofwel gedoogsteun levert aan de Vlaamse regering, of dat die partij gewoonweg mee regeert. Pas dan zal blijken hoe veel hun collectivistisch-linkse programma werkelijk waard is.’
Hebt u opvolgers in de politiek?
‘Joren Vermeersch beschouw ik als mijn opvolger. Maar hem op de West-Vlaamse N-VA-lijst krijgen zal niet evident zijn. Na Geert Bourgeois was West-Vlaanderen een woestijn voor de N-VA. Eigenlijk is het dat nog altijd. Dat is ook typisch: sterke figuren als Bourgeois duldden geen opkomend talent. Eigenlijk vroeg de N-VA al sinds 2014 of ik in West-Vlaanderen op de lijst wou staan, maar Bourgeois was daar toen tegen. In 2019 was dat niet meer zo. Toen konden ze ook niet anders meer.’
Kijk eens aan. Waarom zou u dan in 2024 niet meer politiek willen opkomen?
‘(denkt na) Ik heb gewoonweg een haat-liefdeverhouding met de politiek. Ik kan die passie niet negeren, maar ik kan ook niet negeren dat het aan me vreet. (stilte) Elke dag thuis braafjes Het Laatste Nieuws lezen en me in mijn comfortabele fauteuil ergeren, dat vooruitzicht boezemt me angst in. Het gevaar is dat ik cynisch word. Moet ik voor dit alles nog buiten komen? Ik kan ook rustig in mijn Middelkerkse cocon blijven zitten. Ik geniet alleen nog van mijn burgemeesterschap. De rest doet me eerlijk gezegd te veel pijn.’
Wacht u nu tot iemand u zegt dat u politiek nog nodig bent?
‘Neen, eerlijk gezegd laat me dat koud. De N-VA heeft mij niet zozeer nodig, ze hebben mijn stemmen nodig.’
Is er niemand van uw kinderen die in uw voetsporen wil treden? Beiden hebben een interesse in politiek…
‘Eén van mijn zonen zit al in de OCMW-raad van Hoei. Mijn andere zoon heeft nu ook goesting om aan politiek te doen, dat klopt. Ik wil hem beschermen tegen ontgoocheling. In de politiek heb je alleen nog macht als minister, en om minister te worden moet je niet meer verkozen worden. De politieke zeden zijn veranderd. Hij is een idealist, die niet blootgesteld hoeft te worden aan de kruiperigheid en het verraad. Als hij moet meemaken wat ik heb meegemaakt, dan is het zonde om dat idealisme daarvoor te laten opbranden.’
De campagnes tegen u waren vuil, maar hebben u uiteindelijk wel ook genoeg opgeleverd.
‘Journalisten zien alleen de façade. Wat daarachter schuilt, dat beseffen ze niet. U zegt nu dat ik bekend ben. Ben ik bekend? Ik was in de jaren ’90 bekend, en fris. Daarom werd ik gevraagd om in de politiek te stappen. Ik was toen al geslaagd in het leven.’
‘Het enige dat de politiek me heeft opgeleverd, is verraad. Vincent Van Quickenborne en Bart Tommelein waren ooit boezemvrienden van mij. Ik heb ooit Van Quickenborne zijn leven gered in de woestijn van Libië. Tommelein heeft na zijn echtscheiding lang in mijn huis gewoond… Toch hebben ze me een mes in de rug gestoken. Politiek is meedogenloos. In 2006, toen ik eerst met veel egards bij de N-VA werd binnengehaald, om enkele dagen later uit de partij te worden gezet, heb ik op de rand van de afgrond gestaan. (aarzelt) Echt, op de rand van de afgrond…’
Dat is bijgelegd, erkent u nu toch?
‘Bijgelegd wel, maar wat gebeurd is, en de emotie van toen, die blijft altijd ergens aanwezig. Het moeilijke voor mij is dat in de sportwereld een gegeven woord een gegeven woord was. In de politiek niet. Ik vertrouw gemakkelijk mensen, ik zou dat zelfs nu nog altijd mijn gave noemen. Maar wie vertrouwt, die wordt gestraft.’
‘Die wereld wil ik mijn zoon dus besparen. Hij heeft het hart op de juiste plaats, is advocaat en kan het goed uitleggen. Ook hij wil de wereld veranderen. Hij werkt hard, komt vooruit in zijn leven… Ik ben trots op hem. Ik zeur misschien veel, maar ik kan nog bewondering hebben voor de jeugd. Er zijn er nog die vooruit willen. Ik moet ook toegeven dat ik de discussies met hem niet meer win. Maar zo iemand wil ik niet op een lijst zien staan. Zo iemand gaat aan de particratie ten onder.’
En als uw zoon Lijst Dedecker voortzet?
‘Ik
ga daar nu niet op antwoorden. Dat is onze discussie. Maar u bent goed
in geheimen doorgronden. Mocht het zo ver komen, dan geef ik hem alle
goede steun en raad die hij verdient.’
Christophe Degreef
Op 30 augustus 2022 verschijnt er een groot artikel in De Morgen van de hand van Raf Liekens (DPG Media). Die interviewt Joris Van der Aa (Gazet Van Antwerpen)(Mediahuis). Dat is alsof de marketingdirecteur van Coca Cola een interview organiseert met de marketingdirecteur van Pepsi Cola in het personeelsblad van Coca Cola.
Nog vreemder. Op 25 september 2022 wordt het volledige interview herhaald in Humo na de zogenaamde ontvoeringspoging van Vincent Van Quickenborne. Er worden nieuwe titels voorzien en een nieuwe eerste paragraaf, maar voor de rest is het een copy-paste artikel van De Morgen van 30 augustus. Auteur is opnieuw Raf Liekens. Opnieuw worden de War on Drugs en de Mocromaffia gekoppeld aan Filip Dewinter en Maurice De Velder. Men mag zeggen wat men wil over Filip Dewinter en Maurice De Velder, maar die twee hebben evenveel met drugs te maken als Tinne Van der Straeten met lage energiefacturen.
LICHT IRONISCH BESLUIT ZONDER OVERHEIDES- INMENGING OF APEN POKKEN
Met een beetje vertraging wegens de altijd maar verdergaande oogkwaal – een ander sympatjiekerer woord voor totale en onafwendbare blindheid – dus de versie van JMDD over de oprukkende AL
MACHT van het Algemeen Gezond Vlaams Verstand in de Opperste
Politieke Klasse van o
ons lijdzaam Volk.
Maar de Zuiderbueen en hu valse inhaalderij kennede, zal dat niet zonder slag of stoot verlopen.
Het ‘Bloed, zweet en tranen’ van
wijlen Winston Charchill zullen weer de krantenkoppen vullen, want het Linkse bloed koookt nu al over.
Maar Gods molen maalt langzaam maar zeker.
En onze vriend JMDD? Die zil ik ,i zm de Charleston dansen. Louter uit blijdschap dat de Nieuwe Vlaamse Arrogantie nu wel definitief de weg is afgesneden. Goed voor de schroothoop….
*
*
Digithalys